Wanneer spreek je over een pijngrens.

Pijn is een gevoel en een gevoel is slecht onder woorden te brengen of uit te leggen.
Bedoelt ze, dat ze je vindt zeuren of zo?
Als jij ervaart veel pijn te hebben, dan is dat zo voor jou. Je hebt ook niet voor niets morfine gekregen lijkt me, toch?

Dat kun je niet uitleggen. Die pijngrens is voor iedereen anders en niemand kan voor een ander bepalen of zijn/haar pijn erg is of niet.
En ook al zou het zo zijn dat jouw pijngrens laag zou liggen - dan betekent dat dat je veel last van je pijn hebt.
Jammer dat je vriendin dat niet begrijpt.

Pijn is iets wat moeilijk te begrijpen is tot je zelf pijn ervaart. Daarnaast zijn er verschillende soorten pijnen die elk anders ervaren worden.
Een mening over andersmans pijn is dus eigenlijk niet mogelijk.
Zelf werk ik in de zorg, waar ik te maken heb met pijn van de patienten. Om nog enigszins objectief (voor zo ver mogelijk natuurlijk) de pijn van iemand te bekijken, hanteren we vaak 'de pijnschaal'. Mensen geven dan op een schaal van 1-10 aan hoeveel pijn ze hebben.
Misschien helpt het, als u voor u zelf een cijfer geeft op die pijnschaal. Eenmaal voor de pijn zonder morfine en een keer voor de pijn met morfine. Daarna vraagt u uw vriendin om aan te geven hoeveel pijn zij denkt dat u heeft (u zegt nog niet hoeveel u eerder zelf aangegeven had).
Wanneer zij ook heeft aangegeven hoeveel pijn zij denkt dat u heeft, legt u haar en uw cijfers naast elkaar. Wie weet is er dan meer wederzijds begrip en worden de verschillen duidelijk.

iedereen heeft een pijngrens, bij de ene zal deze hoger of lager liggen dan bij de andere.

van een hernia is het algemeen bekend dat deze op verschillende plaatsen kan zitten, en onderling ook nog in verschillende gradaties voorkomen.

waarschijnlijk weet je vriendin niet wat een hernia is.
een ander neemt het als logisch aan dat een uitstulping die op de zenuwen drukken of deze zelf kunnen afknellen.(al dan niet uitstralend naar andere gebieden, of de oorzijn zijn van uitvalsverschijnselen) een heuse kwelling zijn.

het heeft dus niet alles te maken met de pijngrens, maar met kennis van de aandoening en logisch denken.
wat je kan doen is dus uitleggen wat en hernia precies is, zodat je vriendin een opmerking kan maken die wel gebaseerd is op enige kennis.

veel succes bij de neurochirurg, en een voorspoedig herstel gewenst!

Mannen en vrouwen reageren verschillend op pijn.


U wist het wellicht al wel, maar nu is ook wetenschappelijk bewezen : mannen en vrouwen reageren verschillend op pijn.
Grof geschetst kan men zeggen dat mannen beter bestand zijn tegen acute pijnen, maar dat de pijngrens van vrouwen veel hoger ligt, dat ze met andere woorden meer pijn kunnen verdragen.

Een en ander kwam aan bod op het jaarlijks congres van de American Pain Society.

Dat zou gedeeltelijk te maken hebben met opvoeding en rollenpatronen, maar in belangrijke mate ook met neurologische verschillen.
Mannen en vrouwen gebruiken verschillende hersencircuits bij pijn waarbij ook verschillende neurotransmittors en receptoren in de hersenen worden aangesproken.
Dit heeft niet alleen voor gevolg dat ze anders reageren op pijn, maar het zou ook gevolgen kunnen hebben op de effectiviteit van pijnstillers.
Wat werkt bij de man, zou niet altijd werken bij de vrouw en omgekeerd.

Misschien zullen er in de toekomst mannelijke en vrouwelijke pijnstillers moeten komen.

Ieder mens ervaart pijn anders en iedereen gaat er weer anders mee om. Ook het lichaam spreekt een woordje mee. Elk lichaam maakt zijn eigen opiaten aan, dus de hoeveelheid hiervan zal per persoon verschillen en de pijngrens verleggen.
Het kan bijv. goed zijn dat jouw vriendin bijv. haar tong verbrandt wanneer zij gelijktijdig met jou een slok hete thee drinkt, alleen doordat zij gewend is hem iets af te laten koelen. Jij bent het gewend gloeiend heet te drinken en zal niet zo snel blaren krijgen.
Zo zijn er nog meer hormonale stoffen die invloed hebben op het 'voelen van pijn'.
Pijngrens is natuurlijk ook voor een groot deel een'state of mind'. Wie zich op pijn concentreert zal dit meer voelen.
Heb je hoofdpijn, sla dan maar eens met een hamer op je vingers. Je voelt nu ineens alleen die zere vinger omdat dit de zeurende hoofdpijn overschrijdt.
Vrouwen zijn vaak hard voor zichzelf en kunnen het dan niet goed hebben als je steeds klaagt, vooral als ze dit zelf niet kennen. Haar beleving van pijn kan dan ook een hogere grens hebben dan de jouwe. Hier kan je echter niets aan doen en zij ook niet dat ze dit niet begrijpt.
Neem het voor lief en probeer het niet uit te leggen, want gevoel kan je niet uitleggen. Misschien ligt jouw pijngrens laag, so what? Pijn is pijn en dat moet ze dan maar accepteren dat jij dit in deze mate voelt.:)

Pijn is altijd erg subjectief en moeilijk uit te leggen. Daarom vragen artsen ook aan de patiënt om zelf een cijfer aan de pijn te geven. Pijn hoeft ook niet sterk te zijn om een handicap te zijn. Aanhoudende licht pijn kan je erger belemmeren dan kortdurende hevige pijn. En er zijn genoeg oorzaken van lichte pijn waarbij een paracetamol of ibuprofen niet bij werkt.
Plaats, aard, hevigheid, etc. maken dat het heel moeilijk te beoordelen is en in hoeverre het je belemmert. Daarbij heb je hernia en hernia. De 1 zal wellicht een hernia hebben en er nauwelijks last van hebben terwijl de ander alleen kan liggen (zelfs bij spit kan het al zo erg zijn dat je gemakkelijk een dag niet overeind kan komen terwijl de meeste gevallen een vervelende pijn is waar je best doorheen kan bijten).

Onderstaande fragment uit Scrubs is een mooie uitleg (met een flinke knipoog uiteraard) van hoe subjectief pijn nu eigenlijk is...

Je pijn grens is dat je het zelf niet meer acceptabel vind om met de pijn om te gaan. Mijn zusje heeft ook een erg lage pijngrens. Zij moet hiervoor naar de psycholoog om met pijn om goed met de pijn om te gaan. Ik heb zelf ook een hernia en het is een moelijk te omschrijven pijn. Mijn vader had er altijd al 1 en als je dan rugpijn hebt denk je van och die man. Maar nu ik zelf een hernia heb weet ik dat het niets met de pijn te maken heeft die ik toen der tijd had. Dus wat ik hiermee wil zeggen is dat je niet kan weten wat een ander voelt. Maar als jij zegt dat je pijn hebt wie is zij dan om te zeggen dat jij je aanstelt? Een man die ik ken had altijd maar nek pijn. Op het ziekenhuis en alles konden ze niets vinden. Hij stelde zich aan en ze vonden het niet nodig dat hij een foto moest laten maken. Het zat tussen zijn oren. 50 jaar later was er een arts en die zei dat wanneer het hem geruststelde er wel een foto gemaakt kon worden en wat bleek hij liep al 50 jaar met een gebroken nek. Dus ook weer zo een verhaal je weet niet wat een ander voelt. En al is jouw pijngrens laag jij hebt er last van dus voor jou doet het zeer. Misschien kan je zeggen dat hernia een zenuwpijn is wat eigenlijk met geen enkele pijnstiller te onderdrukken is en wat constant aanwezig is. Het is een kiespijn maar dan in je rug.